maandag 25 mei 2015

Patiënten met cerebellaire ataxie - Effect van Tanganil



In een zeer kleine studie is het effect van acetyl-DL-leucine bestudeerd bij cerebellaire ataxie patiënten.

Achtergrond


Sinds 1957 wordt acetyl-DL-leucine gebruikt bij de behandeling van duizeligheid. Vooral in Frankrijk wordt het voorgeschreven. Als geneesmiddel is acetyl-DL-leucine op de markt onder de naam Tanganil. 

Acetyl-DL-leucine is een natuurlijk aminozuur (bouwsteen van eiwitten). Ons lichaam kan dit aminozuur niet zelf aanmaken. We moeten dit opnemen uit ons voedsel. Het wordt goed verdragen en is een veilig supplement zonder ernstige bijwerkingen.

Acetyl-DL-leucine heeft een positieve werking op het evenwichtsorgaan.  Men vermoedt dat het een rol speel bij het reguleren van de activiteit van de zenuwen in het evenwichtsorgaan. 

Ook was het opgevallen in andere studies dat aminozuren met vertakkingen zoals acetyl-DL-leucine, de symptomen van cerebellaire ataxie verbeterden.

Studie


Aan de studie deden 13 ataxie patiënten mee - 8 mannen en 5 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 51 jaar.

De achtergrond van de ataxie was verschillend: SCA1, SCA2, ADCA, ataxie met oculomotor apraxia (AOA), en sporadische ataxie van onbekende oorzaak met aanvang bij volwassenen (SAOA).

Alle patiënten werden behandeld met 5 gram Tanganil per dag gedurende 7 dagen.

Zowel voor het begin van de studie als na het beëindigen van de studie werden de volgende testen afgenomen:
  1. SARA score 
  2. de SCAFI index
  3. vragenlijst betreffende de kwaliteit van leven 
  4. vragenlijst betreffende de ervaring met het gebruik van Tangenil
  5. bijwerkingen


SARA score: schaal voor het vaststellen en bepalen van de graad van ataxie. De SARA score varieert tussen de 0 en 40 punten. Een score van nul betekent dat er geen verschijnselen van ataxie zijn.  Een score van 40 betekent dat iemand maximaal is aangedaan.

SCAFI index: drie testen waarmee het functioneren wordt bepaald. 
  • de snelheid waarin 8 meter gelopen wordt.
  • de snelheid van het plaatsen van 9 staafjes in gaatjes.
  • spraaktest (snelheid van uitspreken van PATAPATAPA .....).


Resultaten


De SARA scores na gebruik van Tanganil waren significant beter bij de meeste patiënten. De gemiddelde SARA score nam af van 16.1  tot 12.8. Ook de score van de afzonderlijke onderdelen van de SARA test zoals lopen, spraak, vinger-volg test, neus-vinger test, hiel-scheenbeen test, nam af.

De patiënten presteerden ook beter op de SCAFI index.

Er werden geen bijwerkingen gemeld.

De kwaliteit van leven nam toe gedurende het medicijngebruik.


Conclusie


De resultaten van behandeling met acetyl-DL-leucine zijn veelbelovend.

Het onderzoek is uitgevoerd met maar weinig patiënten. De uitkomsten zouden bevestigd moeten worden in een grote studie waarin een groep patiënten ook een placebo zou moeten krijgen.


Nabije toekomst


In 2015 is geprobeerd om de resultaten van deze studie te herhalen. Dit is niet gelukt.

Binnenkort zal er nog een trial starten in Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Nederland met Tanganil met een grotere groep patiënten. Als ik meer hierover weet zal ik over de details van het komend onderzoek een artikel publiceren.



---------------------------------------------------
J Neurol. 2013 Oct;260(10):2556-61. doi: 10.1007/s00415-013-7016-x. Epub 2013 Jul 9.

J Neurol. 2015 May;262(5):1373-5. doi: 10.1007/s00415-015-7734-3. Epub 2015 Apr 11.







dinsdag 19 mei 2015

SCA17




SCA17 is een zeldzame vorm van spinocerebellaire ataxie. De beginleeftijd kan enorm variëren van 3 tot 75 jaar.  Ook de symptomen kunnen enorm variëren.

SCA17 wordt veroorzaakt door een verlengd stukje DNA (verlengd CAG repeat) in het gen dat codeert voor een bindingseiwit. 

Ziektes met een verlengd CAG repeat worden ook wel poly-Q ziektes genoemd. Er wordt bij deze ziektes een verkeerd eiwit gemaakt in de cel. Dit verkeerde eiwit klontert en kan niet door de cel afgebroken worden. Hierdoor sterft de cel af.

Een normale CAG repeat varieert van 25 tot 40 repeats. 
Bij een SCA17 patient varieert de CAG repeat van 49 tot 66 repeats.

Bij celonderzoek na het overlijden van een SCA17 patiënt zijn duidelijk de eiwitklonters te zien. 



Celkern is blauw, de klonters zijn groen.


Tot op heden zijn er minder dan 100 families beschreven waarin SCA17 voorkomt. De families zijn van Duitsland, Frankrijk, Japan en Italië. 

Op een MRI is verschrompeling van de kleine hersenen, hersenstam en de hersenen te zien.
Zowel de leeftijd van een individu als de lengte van het CAG-repeat beïnvloeden de ernst van de verschrompeling. Dus hoe ouder een patiënt en/of hoe langer het verlengd stukje DNA (CAG) repeat hoe ernstiger de symptomen.


Het aantal CAG repeats en de ernst van symptomen (SCA17).



Klinische beschrijving

  • Ataxie
  • Dementie
  • Onvrijwillige bewegingen (zoals bij dystonie)
  • Spasticiteit/epilepsie
  • Psychiatrische aandoeningen
  • Parkinson verschijnselen

---------------------------------------------------------------------------

Spinocerebellar Ataxia Type 17, Yasuko Toyoshima et al., www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK1438/
Last Update: May 17, 2012.


SPINOCEREBELLAR ATAXIA 17; SCA17, ://omim.org/entry/607136

zondag 10 mei 2015

Nieuwsbericht BioBlast: Positieve resultaten in preklinisch onderzoek SCA3 muizen


Op 30 maart 2015 heeft BioBlast een persbericht verstuurd.

Zoals eerder vermeld ontwikkelt BioBlast een methode om PolyQ aandoeningen zoals SCA1, SCA2, SCA3 en SCA6 te behandelen met Cabaletta.

In het persbericht vertelt Colin Foster, BioBlast's President and CEO, dat Cabaletta in dierproeven het aantal eiwitklonters, die giftig zijn voor de zenuwcel, vermindert. Ook wordt aangetoond dat het aantal stoffen die vrijkomen bij het afsterven van een zenuwcel, vermindert. Hieruit kan je afleiden dat er minder cellen afsterven. Daarnaast zorgt Cabaletta dat de dieren minder hard fysiek achteruitgaan.

Deze goede resultaten vormen een hoopvolle ondersteuning voor de fase 2 klinische studies op SCA3 patiënten die nu plaatsvinden in Israël. Het aantal klinische studies op SCA3 zullen later dit jaar uitgebreid worden naar andere plaatsen buiten Israël, Canada en Californië.

Cabaletta is getest in twee verschillende muismodellen van de ziekte.

Muismodel met een extra stukje DNA


In dit onderzoek is er een extra stukje DNA ingebracht in de muis. Een extra stukje DNA zorgt voor de productie van een verkeerd eiwit. Dit eiwit klontert. De eiwitklonters zijn giftig voor zenuwcellen.
In dit onderzoek is gekeken of Cabaletta het aantal eiwitklonters in de cel kon verminderen. Niet alleen het aantal eiwitklonters nam af maar ook de stoffen die vrijkomen bij het afsterven van een cel namen af. Hieruit kan je afleiden dat er minder cellen afsterven.

Muismodel waarin een SCA3 gen is overgebracht


In dit onderzoek is bekeken of behandeling met Cabaletta effectief was in de preventie en in stand houding van de functie van de zenuwen in een aantal testen. Eén van de testen is de rotarod test. De muis wordt dan op een draaiende cilinder geplaatst en er wordt dan gekeken hoe lang de muis op de draaiende cilinder kan blijven zonder te vallen. De andere test is een zwemtest.





Conclusie



Bij beide testen op muizen had Cabaletta een positieve invloed. Dit vormt een goed uitgangspunt om de werking van Cabaletta nu ook te testen op patiënten.


Let op: het zijn hoopgevende resultaten. Maar een muismodel is niet hetzelfde als de mens. Klinisch onderzoek is dus nodig om te onderzoeken of er bij mensen de zelfde resultaten te zien zijn. 

-------------------------------------------------------------
Nieuwbericht BioBlast van 30 maart 2015

Resultaten werden gepresenteerd tijdens het euro-Ataxia congres in Windsor (Londen, UK) (25-28 maart 2015)




maandag 4 mei 2015

OPROEP: Onderzoek effect looptraining op hersenen



Onderzoek naar compensatie mechanisme in symptomatische dragers van het SCA gen


Wie kan er meedoen? 


Als u een aangetoonde mutatie in het SCA-1, -2, -3 of -6 gen heeft en als u symptomen heeft van deze mutatie maar nog instaat bent om zonder hulpmiddelen te lopen, dan kunt u meedoen. Op dit moment wordt er vooral gezocht naar vrouwen. Mannen mogen zich ook aanmelden maar dan komen zij op een wachtlijst.

Daarnaast zijn we ook op zoek naar gezonde proefpersonen (personen zonder neurologische aandoeningen) tussen de 30 en 70 jaar. Voor deze controle groep zijn we juist voornamelijk opzoek naar mannen. De controle groep kan bestaan uit gezonde partners van SCA-patiënten. De patiënten en de gezonde controles doorlopen beide dezelfde metingen en trainingen.


Achtergrond van het onderzoek


Spinocerebellaire ataxie (SCA) is een erfelijke ziekte van de kleine hersenen die van generatie op generatie kan overerven. De belangrijkste verschijnselen zijn progressieve coördinatie-stoornissen, die tot uiting komen in het lopen, het spreken, de armbewegingen en de oogbewegingen. Tot op heden is er nog geen behandeling. Uit eerder onderzoek is gebleken dat looptraining positieve effecten kan hebben op de loopfunctie bij mensen met SCA. Wij willen met dit onderzoek achterhalen welke compensatiemechanismen de hersenen toepassen om de loopfunctie, door deze training, te verbeteren. Dit helpt ons bij het zoeken naar manieren om die compensatie te stimuleren als vorm van behandeling.








Wat houdt meedoen in?


Als u aangeeft geïnteresseerd te zijn in deelname, sturen wij u meer informatie toe. Als u wilt meedoen, krijgt u eerst een screening. Bent u geschikt, dan krijgt u een uitnodiging voor deelname. Het onderzoek bestaat uit metingen voor en na de training en een looptraining. De metingen voor en na de training bestaan uit een serie van looptesten en Magnetic Resonance Imaging (MRI) scans. De training op de loopband bestaat uit 10 trainingssessies van een uur over een periode van 5 weken.


Schema


Meting vooraf
• MRI
• Loop en balans testen


Week 1 t/m 5
• Looptraining • 2 x 1 uur


Meting achteraf
• MRI
• Loop en balans testen



Vergoeding?


De reis- en parkeerkosten welke u maakt om deel te nemen aan het onderzoek worden door ons vergoed.

Waar?


De looptesten en de looptraining vinden plaats op de revalidatie afdeling van het Radboud UMC. De MRI scans worden gemaakt in het Donders centrum voor cognitieve neuroimaging van de Radboud universiteit.


Geïnteresseerd?


Meldt u zich dan per e-mail aan bij Karen Huisman (k.huisman@donders.ru.nl), in de onderwerpsregel: looptraining als behandeling of u belt naar 024-3668488.